"Κι όταν γυρεύεις το θαύμα πρέπει να σπείρεις το αίμα σου στις οκτώ γωνίες των ανέμων...Γιατί το θαύμα δεν είναι πουθενά παρά κυκλοφορεί μέσα στις φλέβες του ανθρώπου"

Γέωργιος Σεφέρης

Αρχαία ελληνική φιλοσοφία και γραμματεία, φραγμός στην αλλοτρίωση

Κολακευόμαστε σκεπτόμενοι ότι είμαστε συνεχιστές των Αρχαίων Ελλήνων και ισχυριζόμαστε ότι βρισκόμαστε σε συνεχή διάλογο με αυτούς.

Ισχύει όμως κάτι τέτοιο?


Ο άνθρωπος στην αρχαία Ελλάδα ήταν το επίκεντρο της πλάσης με όλες του τις ιδιότητες: σωματικές, ψυχικές, πνευματικές.
Με αυτή την προϋπόθεση σημειώθηκε η ανάπτυξη της προσωπικότητας και η σύλληψη της ατομικότητας.
Η ανάπτυξη της προσωπικότητας στην Αρχαία Ελλάδα δεν ήταν απομόνωση από την Κοινότητα.
Αυτός εξαλλου που έβγαινε από την Κοινότητα εθεωρείτο ιδιώτης,εξού και η λέξη idiot,δηλαδή βλαξ,απομονωμένος.


Μήπως ο σημερινός άνθρωπος συλλαμβάνει τον ατομισμό του κατά τρόπο μόνο υλιστικό?
Ο Έλληνας αντιλαμβανόταν την ανάπτυξη της ατομικότητας και προσωπικότητας ως απουσία ετεροπροσδιορισμού,ως αυτονομία.
Ο σημερινός άνθρωπος τις πιο πολλές φορές ετεροπροσδιορίζεται από τα ΜΜΕ,τους μηχανισμούς διαφήμισης και προπαγάνδας.


Ο Έλληνας είχε αντίληψη της υπέρβασης του εαυτού του,αυτό το οποίο εξέφρασε στον Επιτάφιο ο Περικλής.
Αλλά η υπέρβαση αυτή είχε και μια άλλη διάσταση,την υπέρβαση του φόβου του θανάτου.Όπως θαυμάσια ειπώθηκε από κάποιο διανοητή "οι Έλληνες ζουν σαν να μην πρόκειται να πεθάνουν ποτέ".
Υπέρτατοι κανόνες της ζωής του ήταν το μέτρο και η σωφροσύνη που καθορίζει και τα όρια ανάμεσα στην ελευθερία και την Τάξη,ανάμεσα στην Ατομικότητα και Συλλογικότητα.
Διότι η ελευθερία όταν γίνεται ασύδοτη ελευθεριότητα καταλύει την τάξη,η ατομικότητα όταν περιφρονεί τη συλλογικότητα μεταβάλλει τον άνθρωπο σε αντικοινωνικό ιδιώτη.


Για τον αρχαίο Έλληνα ύψιστο σημείο αναφοράς είναι πάντοτε η Πόλη στης οποίας τις λειτουργίες συμμετέχει άμεσα ως ενεργός,υπεύθυνος και σκεπτόμενος Πολίτης.
Στην Αρχαία Ελλάδα δε νοείται αμέτοχος θεατής,ούτε ετεροκατευθυνόμενος ψηφοφόρος.
Ο άνθρωπος της Αρχαίας Ελλάδας δεν έχει καμία σχέση με τα πρότυπα του Σβατζενέγκερ και Σταλόνε.
Η ελληνική αντίληψη άλλωστε για την αρμονία σώματος και πνεύματος είναι δεδομένη και μέσα από αυτή δημιουργήθηκαν αξεπέραστα έργα τέχνης.Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο τύρρανος Κριτίας που είχε τέτοια σωματική υπεροχή ώστε όταν πήγαινε να γυμναστεί στο γυμναστήριο τα παιδιά που έπαιζαν πεσσούς σταματούσαν το παιχνίδι και τον θαύμαζαν μέχρι που έφευγε.
Ο ελληνικός ορθολογισμός δεν ήταν ορθολογισμός σκοπιμότητας με γνώμονες το δούναι και λαβειν και στον άξονα της επιδίωξης ατομικού οφέλους μόνο.


Δυστυχώς όμως ο σύγχρονος άνθρωπος οδηγείται σε μια κατάσταση εσωτερικού εκβαρβαρισμού.
Μεγάλοι διανοητές μιλούν για κρίση στη σύγχρονη εποχή όπου τεχνοκράτες χωρίς πνεύμα και κυνηγοί της ηδονής χωρις ψυχή θα ελέγχουν και θα κυριαρχούν.
Τείνει να επικρατήσει ένας τύπος μονοδιάστατου ετεροκετευθυνόμενου ρομπότ που αποδεσμεύεται από ηθικές αξίες και δεν έχει αντίληψη συλλογικού χρέους και ευθύνης.
Η λογική του κέρδους και η πλήρης εξεμπορίκευση όλων των εκφάνσεων της ανθρώπινης ζωής,ο ανελέητος ανταγωνισμός(όλοι εναντίον όλων),ο σεξισμός,η βιαιότητα επικρατούν.
Η ιστορία παραχαράσσεται από Δυτικολάτρεις Ευρωπϊστές που βαπτίζουν οτιδήποτε Ελληνικό εθνικιστικό.
Η σκανδαλολογία,ο πόλεμος της λάσπης ανάγεται σε υπέρτατο μέσο πληροφόρησης.
Οι ανεγκέφαλοι πρωταγωνιστές των reality έχουν γίνει πρόσωπα της ημέρας,οι αδιαμφισβήτοι αστέρες.
Η παιδεία περνά κρίση και η ελληνική γραμματεία είναι περίπου άγνωστη στους νέους ανθρώπους.


Εκείνο που θέλω να επισημάνω είναι ότι ακριβώς γι'αυτό σήμερα παρά ποτέ η Νεολαία μας πρέπει να καταλάβει το βαθύτερο περιεχόμενο της αρχαίας ελληνικής σκέψης,αλλά και της αρχαίας ελληνικής πρακτικής ζωής,γιατί στην Αρχαία Ελλάδα υπήρχε πλήρης ενότητα θεωρίας και πράξης.
Η κατανόηση αυτή θα οδηγήσει τους νέους στην αγάπη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Οφείλουμε να μυήσουμε τους νέους στην αρχαία ελληνική γραμματεία,γιατί έτσι θα θωρακιστούν,ώστε να προστετεύσουν την ανθρωπιά τους από τη σύγχρονη τεχνοκρατική χρησιμοθηρική ισοπέδωση των πάντων,τη νέα μορφή εκβαρβαρισμού,που δεν γνωρίζει άλλες αξίες εκτός από το κέρδος και τον ζωώδη καταναλωτισμό που καθιστά τον άνθρωπο μονοδιάστατο.
Όταν η μεγάλη Αμερικανίδα ανθρωπολόγος Ρουθ Μπένεντικτ επισκέφθηκε ινδιάνους στον καταυλισμό που τους είχαν,μίλησε με τον αρχηγό και τον ρώτησε "πιστεύεις ότι οι ινδιάνοι θα μπορέσουν να ξαναβρούν τις ρίζες και τα πρότυπα τους και να ξαναγίνουν αυτό που ήταν",ο αρχηγός απάντησς"πάρα πολύ δύσκολο,εως αδύνατο".Όταν τον ρώτησε το γιατί η απάντηση ήταν"γιατί μας σπάσανε τις κούπες που πίναμε νερό".

Να προσέξουμε φίλες και φίλοι να μη μας σπάσουν τις κούπες που πίνουμε νερό,δηλαδή την πολιτιστική μας κληρονομιά.

Δημοσίευση σχολίου

  © Blogger template The Professional Template II by Ourblogtemplates.com 2009

Back to TOP